speelde het in mijn hoofd alsof het alleen de avond ervoor gebeurde. De menigte was tot leven gekomen in de baai van Makansutra Gluttons bij de rivier de Singapore en de wachtrijen groeiden terwijl ze voor de kraampjes sliepen die een brede verscheidenheid aan Aziatisch eten gaven. Ik kon het niet helpen om na te denken over de eerste keer dat ik drie jaar geleden voet op deze plek zette. Het was mijn eerste nacht buiten de Filippijnen.

In 2009 was ik een van de bloggers uitgenodigd door Nuffnang om de Asia Pacific Blog Awards bij te wonen die in Singapore werd gehouden. Het evenement zelf was uitstekend, maar wat die reis echt voor mij onvergetelijk maakte, was dat het mijn eerste reis naar het buitenland was. Op mijn eerste avond ging ik naar de baai van de Gutton voor het avondeten met andere Filippijnse afgevaardigden en bracht de volgende paar uur door met het lopen door het riviergebied. Het was nog steeds levendig in mijn hoofd als een fris werk op een doek met de verf die nog steeds een hoog potentieel droeg om elk oppervlak dat ermee in contact komt.

Snel vooruit naar 2012.

“Ik zal gewoon wat tijd hebben,” vertelde ik mijn vrienden CES en Astrid voordat ik wegbrak van de groep. Het was maar drie jaar geleden, maar ik was drie keer voor deze reis drie keer naar Singapore geweest. Singapore, zo staal- en synthetisch als het vaak lijkt, slaagt er altijd in om een ​​natuurlijke warmte uit te stralen voor een nostalgische ziel zoals ik. Misschien is het dat ik te veel waarde geef dat het het eerste land is waar ik naast de mijne naartoe ging. Of misschien omdat ik gewoon het gevoel heb dat ik hier op de een of andere manier thuis hoor, midden in de torenhoge wolkenkrabbers en themaparken. De waarheid is dat elke keer dat ik een nieuwe Singaporese stempel op mijn paspoort had, deze kleine stadstaat me nooit heeft verrast. Zoals die avond toen ik ervoor koos om alleen te lopen.

Kleine glazen flacons gevuld met de rand met gekleurde vloeistof werden samengevoegd om een ​​gloeiende stof te creëren die de dynamische enorme lantaarns vormde die een park aan de oever van de rivier bestond. De lichten schenen alsof ze iedereen oproepen. Kom dichterbij, deze glazen wezens schreeuwden in stilte. En ik werd in een oogwenk aangetrokken.

Chinese nieuwjaars lantaarnbogen
Traditionele Chinese lantaarns
Gigantische glazen lantaarns
Close -up van de glazen flesjes
Meer lantaarns
Toegang tot de lantaarn -tentoonstelling

Van verre zagen deze enorme beestlantaarns eruit als sterrenbeelden, niet alleen met stippen verbonden, maar ook de ruimtes tussen schaduwrijk, verspreid in een sterrenstelsel. Het Chinese Nieuwjaar was net afgelopen, maar de geest bleef nog steeds in het gebied blijven hangen. De lantaarns waren waarschijnlijk net over van wat ik wed dat een enorm festival was. Desondanks leverde de menigte de energie die nodig is om dit sterrenstelsel te laten draaien. Conventionele rode lantaarns en veel meer ongebruikelijke dierenvormige werden de centra van aantrekkingskracht in dit universum.

Maar dit waren hier niet de enige sterren. Niet ver weg ontsnapten lichten, zoals gloeiende geesten, door de kleine ramen die het lichaam van de wolkenkrabbers bezaaiden die over de rivier torenden. Ze sloten zich aan bij de andere lichten die grenzen aan de randen van de gebouwen en degenen die op het rivieroppervlak stuiterden bij het schilderen van een enorm verslag van talloze sterrenstelsels. De laserstralen die uit de drie lichamen kwamen en het schip van de Marina Bay Sands straalden als wispelturige kometen die door de duisternis sneden, terwijl toeschouwers de lichtgevende kosmische weergave in vreugde bekeken.

Lasershow van Marina Bay Sands
Singapore skyline ‘s nachts
Ik zat in een van de betonnen banken die aan de zijkant van de rivier stapten en bleef nadenken over de eerste keer dat ik hier was, de nu, en de tussendoor. Ik liet me overgeven aan de gedachte dat toen ik een kind was, ik er nooit aan dacht dat ik in een ander land was, laat staan ​​dat ik steeds weer terugkwam. Nooit wenste ik een ster dat ik het land uit vloog, omdat ik geloofde dat ik toen naar de sterren zou reiken. Ik denk dat ik net geluk heb gehad.

Meer suggesties op YouTube ⬇️⬇️⬇️

Gerelateerde berichten:

Palawan Butterfly Garden: Charm and the Bugs in Puerto Princesa

Singapore: Budget Travel Guide (bijgewerkt 2014)

Plaza Mabini, Batangas City: schemering en dageraad

Singapore naar Malakka met bus of trein: de grens oversteken

Panorama Langkawi -kabel televisieauto, Maleisië: 6 dingen te verwachten

Aziatisch Afrikaans carnaval 2015 in Bandung, Indonesië

Singapore reisgids met voorbeeldschema en budget

Singapore naar Kuala Lumpur met de bus of trein: oversteken van de grens