Geplaatst: 14/11/2013 | 14 november 2014
Toen ik voor het eerst begon na te denken over de hele wereld, kocht ik een boek waar velen van jullie waarschijnlijk van hebben gehoord: Vagabonding: An Uncommon Guide to the Art of Long-Term World Travel by Rolf Potts.
Het was een verhandeling over de persoonlijke en wereldvoordelen van reizen, vooral langdurig reizen. Dat boek verwoordde alle gedachten en gevoelens die ik destijds had over reizen en hielp veel van de angsten die ik had te verlichten over mijn beslissing om mijn baan te stoppen en de wereld rond te reizen.
Naar mijn mening, als langdurig reizen en backpacken een Bijbel hadden, zou dit het zijn. Geen enkel boek is ooit zo dicht bij het uiten van de aanpak van langdurige reizen als deze. Ik heb nog steeds mijn originele exemplaar en duim af en toe door hoofdstukken.
Sinds hij deze website is begonnen, zijn Rolf en ik vrienden geworden (het is verbazingwekkend zijn van vrienden met iemand wiens woorden je leven hebben veranderd) en deze maand markeert de tiende verjaardag van zijn boek.
Rolf geeft het boek opnieuw uit in een audioformaat (het is ook het eerste boek in de Tim Ferriss Book Club) en, om het boek te vieren dat tien wordt, wilde ik Rolf terugbrengen op de site om te praten over de fijne kunst van vagabonding (Ik heb hem voor het eerst geïnterviewd in 2009).
Nomadic Matt: O.K., eerste vraag: hoe denk je dat je baby tien jaar oud is? Wat voor soort emoties geeft je dat voelen?
Rolf Potts: Het voelt geweldig. Vooral wanneer, voor zover ik kan zien, veel meer mensen het tien jaar later lezen dan toen het voor het eerst uitkwam. Ik had hoge verwachtingen toen het boek debuteerde, maar de actie blijft mijn verwachtingen overtreffen.
Wat vindt u van het maken van een boek dat mensen beschouwen als de Bijbel van langdurige reizen?
Het is vernederend. Ik herinner me al die maanden die ik alleen doorbracht in een kamer in Zuid -Thailand, waardoor het boek in elkaar werd gezeten. In die situatie is het moeilijk om te weten wat er van je arbeid zal komen, zelfs als het voelt alsof je iets speciaals creëert.
De eerste actie in het boek was bemoedigend, vooral gezien het feit dat het uitkwam rond de tijd dat het Amerikaanse leger Irak binnenviel en veel nieuwswinkels weghingen van reizen. Het was pas een paar jaar na het debuut van het boek, toen Vagabederers me over illegale kopieën begonnen te vertellen om in de backpacker -getto’s van Vietnam te kopen, waarvan ik wist dat het op een grassroots -niveau had betrapt.
Toen ik je voor het eerst interviewde in 2009, was mijn site niet eens een jaar oud en ik wist niet zeker wat ik wilde doen. Toen je dit boek begon te schrijven, had je dan enig idee dat het je in de richting zou brengen die het heeft?
Ik denk dat het moeilijk is om ooit echt te weten waar je naartoe gaat als je zo’n project uitvoert. Toen ik voor het eerst werd benaderd over het schrijven van het boek, had ik geen grote ambities om een reisgoeroe te worden. De reisverhalen die ik voor Beauty Salon had geschreven, waren rapporten en verhalend, en gebruikten zelden veel in de manier van reisadvies.
Maar schoonheidssalonlezers bleven e -mailen en vroegen me hoe ik zo lang kon blijven reizen, en de ideeën die ik op mijn website plaatste, waren meestal filosofisch van aard. Destijds kwam het niet bij me op om budgetteringstechnieken of verpakkingstips te posten, gezien het feit dat ik dacht dat lezers dat zelf konden achterhalen.
De vele cruciale motiverende elementen in mijn langdurige reisbezetting waren existentiële-elementen die waren geworteld in het cultiveren van een mentaliteit die vagebond mogelijk maakte-dus dat is wat ik diepgaand op mijn website, en dat is wat de aandacht van een redacteur trok van een redacteur bij willekeurig huis.
Toen ik eenmaal vagebonden begon te schrijven, kreeg het boek een brede functionele component, maar de filosofische kern is wat veel resoneerde met lezers.
Hoe vormde het succes van het boek je verlangens om een schrijver te zijn? En is het moeilijk om aan de verwachtingen te voldoen, wat een groot eerste boek kan creëren?
Omdat ik vanaf het begin veel meer gevestigd was bij het schrijven van rapporaal en narratief, is Vagabonding een geweldige aanvulling op de rest van mijn carrière. In het inleidinghoofdstuk van het boek pink ik plezier in het idee om een ’vagebonding van het publiceren’ te creëren, voordat ik doorga dat ik van plan was het boek zo te schrijven dat het geen vervolg of spin -offs nodig had.
Het was dus geweldig om niet tegen mezelf te hoeven concurreren. Mijn tweede boek, Marco Polo ging daar niet heen, won veel prijzen, maar het heeft bijna niet veel exemplaren verkocht als vagebond – en dat is logisch, omdat het een veel meer gespecialiseerde, verhalende boek is, minder gegeven aan breed het advies.
Vagabonding is voor iedereen die ooit van reizen heeft gedroomd, terwijl het Marco Polo -boek is omarmd door een veel meer gespecialiseerde lezerspubliek, een boek dat al geïnteresseerd is in reizen en reizen.
Dus, terwijl mijn spreekoptredens nog steeds de neiging hebben om zich te concentreren op vagebonden, heb ik mijn creatieve leven in nieuwe richtingen genomen. In plaats van te proberen aan de in-the-box verwachtingen te voldoen, heb ik video- en grafische verhalende projecten aangenomen, ik heb het lang gedaan-Form Reportage for Sports Illustrated heb ik les gegeven aan Penn en Yale en de Paris American Academy.
Ik kan nooit een boek schrijven dat net zo populair is als vagebond, maar ik zou denken dat ik mijn hart kan volgen en kan doen wat me interesseert in plaats van te proberen mijn eerste boek opnieuw te creëren of te overtreffen.
Veel van je ervaringen in het boek gebeurden toen je jong was. Als je terugdenkt aan het boek en opnieuw leest, laat dan je gedachten en gevoelens veranderen?
Ik denk dat die vroege reiservaringen de beste zijn om te putten bij het schrijven van een boek als vagebond, gezien het feit dat dat de ervaringen zijn waarmee lezers zich zullen identificeren. Zoals je zeker weet, is er een punt waarop veel van de motivaties en routines van langdurige reizen geïnternaliseerd en intuïtief worden.
Maar je wilt niet te veel vertrouwen op een stem die uitzendt als iets normaals; Je wilt overbrengen hoe opwindend en intimiderend en geweldig reizen kan zijn, en daarom teken je zoveel op die vroege ervaringen.
Sommige van die ervaringen gebeurden nu bijna 20 jaar geleden, maar ze resoneren nog steeds met mij. Toen ik een paar weken geleden naar werk-bewerkingen van het zware audioboek luisterde, raakte ik steeds verstrikt in dezelfde gevoelens van reislust die ik voelde toen ik net begon als reiziger. Dus de gedachten en gevoelens die ik in het boek overbreng, zijn niet veranderd; Ik ben net een beetje ouder geworden, aangezien ik ze heb opgeschreven.
Wat vind je van hoe reizen en backpacken is geëvolueerd?
Het voelt alsof het vooruitzicht van reizen en backpacken minder intimiderend wordt met elk voorbijgaand jaar. Er is gewoon zoveel meer informatie daar, dus veel manieren om online te gaan en te zien hoe mensen het in realtime doen, dus veel gadgets en apps die de workaday-details van reizen gemakkelijker maken.
Dit in gedachten, er is minder excuus dan ooit om niet te reizen. In sommige opzichten is langdurige reizen zo gemakkelijk geworden dat ik de oude moeilijkheden en ontberingen die reizen zo ongewoon en bevredigend maakten-toch denk ik graag dat de vagebonden van vandaag net zoveel uit de ervaring kunnen komen als die van een generatie geleden.
Dit is meestal gewoon een kwestie van het huidige moment omarmen voor wat het is en zich geen zorgen te maken over de veronderstelde glorie van sommige vervlogen tijdperk. Een paar jaar geleden hield ik een lezing aan een universiteit in Italië, en de studenten bleven me vertellen hoe jaloers ze waren dat ik in 1999 in Zuidoost -Azië was geweest, toen ‘echte reizen’ daar nog mogelijk was.
Ik moest lachen, gezien het feit dat backpackers in 1999 meestal klaagden over hoe ze wensten dat ze in, zeg, 1979 in Thailand waren geweest.
Ongetwijfeld keken de backpackers van 1979 ook terug met fantasieën van een nog eerder tijdperk. Maar natuurlijk hebben we alleen het huidige moment, en vagebonding kan als altijd geweldig zijn als je het laat zijn, ongeacht hoe dingen zijn veranderd.
Ik voel me te veel reizigers/potentiële reizigers die verlangen naar deze ‘echte’ ervaring die gedeeltelijk mythische fantasie is gebaseerd op het aangeboren verlangen van mensen om te ontdekken. We willen allemaal onze innerlijke Indiana Jones ontketenen. Zoals je al zei, is de kernfilosofische aard van het boek niet veranderd. Denk je dat een deel van de reden waarom je boek goed heeft gedaan, is dat het dat verlangen zo effectief verwoordt?
Ik breng veel tijd door in het boek door fantasieën en dagdromen te bagatelliseren en lezers aan te moedigen de realiteit te omarmen – gezien het feit dat de realiteit zelf de complexe en uitdagende en uiterst verbazingwekkende ervaringen zal leveren die de reis de moeite waard maken.
Ik praat ook over hoe het verlaten van de gebaande paden veel gemakkelijker is dan het lijkt. Een reden waarom backpackers altijd bang zijn dat bestemmingen worden “verwend” is dat ze instinctief op zoek zijn naar andere backpackers. Dus, omgeven door andere reizigers bij een bepaalde hangout, gaan ze ervan uit dat de hele wereld is ontdekt.
Zoals ik op vagebond op wijst, hoef je niet Indiana Jones te zijn om iets nieuws en geweldigs te ontdekken; you normally just have to walk 20 minutes in any direction, or take a bus to a town that isn’t noted in your guidebook.
So yes, I try to strike a balance between acknowledging the desire to experience something “real,” and articulating how basic and counterintuitive it is to find “real” experiences on the road.
In our first interview, I asked you what recommendations you would have for a new traveler. You said “slow down and take pleasure in yourself.” four years later, is that still your top piece of advice?
Absolutely — and for all the reasons we’ve just been talking about. thanks to technology, it’s much easier than ever to know what you’re missing in 100 other places and thus miss out on where you are.
Moreover, the temptation is greater than ever to micromanage each step of your journey, to the point where you end up chained to the abstraction of an travel plan rather than trusting your instincts and responding to what’s ideal in front of you. Forcing yourself to slow down and improvise your way through each newDag op de weg is de beste manier om uit de praktijken van huis te breken en de geweldige mogelijkheden te omarmen die een reis belooft.
***
De nieuwe audioversie van Rolf’s Classic is te vinden op Audible. Ter ere van de heruitgave heeft hij enkele video’s voor het boek gemaakt en ik wil het hieronder delen over waarom “op een dag” nooit zal komen:
Dat fragment komt uit het eerste deel van zijn boek en het vat perfect samen waarom ik de beslissing heb genomen om de wereld rond te reizen: je kunt je dromen niet uitstellen tot morgen.
Het boek van Rolf was zeer invloedrijk in mijn ontwikkeling als reiziger. Als je het nog niet hebt gelezen, moedig ik je sterk aan dit te doen. Vagabonding zal u ervan overtuigd zijn dat uw beslissing om te reizen de ideale was.
Boek je reis: logistieke suggesties en trucs
Boek uw vlucht
Zoek een goedkope vlucht met behulp van Skyscanner. Het is mijn favoriete zoekmachine omdat het sites en luchtvaartmaatschappijen over de hele wereld zoekt, zodat je altijd weet dat geen steen ongemoeid blijft.
Boek uw accommodatie
U kunt uw hostel boeken met hostelworld. Als je ergens anders dan een hostel wilt blijven, gebruik dan Booking.com, omdat ze consequent de meest betaalbare tarieven voor gastenhuizen en hotels retourneren.
Vergeet de reisverzekering niet
Reisverzekering zal u beveiligen tegen ziekte, letsel, diefstal en annuleringen. Het is gedetailleerde bescherming voor het geval er iets misgaat. Ik ga nooit op reis zonder dat ik het in het verleden vaak moest gebruiken. Mijn favoriete bedrijven die de beste service en waarde bieden, zijn:
Safetywing (het beste voor iedereen)
Verzeker mijn reis (voor die ouder dan 70)
MedJet (voor extra evacuatiedekking)
Klaar om uw reis te boeken?
Bekijk mijn resource -pagina voor de beste bedrijven om te gebruiken wanneer u reist. Ik vermeld alle mensen die ik gebruik als ik reis. Ze zijn de beste in de klas en je kunt niet fout gaan met ze tijdens je reis.